Mensen

Soldaat Van Kampen

Naam voluit:

Leendert van Kampen (Leo)

Geboren:

10 december 1936, Bennebroek (Noord-Holland)

Overleden:

3 maart 2015, ??? (???)

Levensloop:

Het gezin van vader Kees van Kampen (*23-10-1911 Bennebroek, †1991 Bennebroek) en moeder Leentje Grootveld (*11-10-1908? Hillegom, †26-06-1981 Bennebroek) telde twee dochters en drie zoons. Leo werd op 10 december 1936 als middelste zoon geboren in Bennebroek en groeide daar op.

Hij volgde de lagere school op de Openbare Gemeenteschool en daarna, omdat zijn vader aannemer was, de Ambachtschool in Haarlem.
Na twee jaar had Leo geen plezier meer in de opleiding en ging, op 14-jarige leeftijd, als timmerman bij zijn vader werken.
Als kind maakte hij, onbezorgd en gefascineerd, de Tweede Wereldoorlog bewust mee. Hij zag en hoorde geallieerde bommenwerpers, Duits luchtafweer-geschut (FLAK) en V1-raketten. Hierdoor wilde Leo als boordschutter bij de Luchtmacht.

Op 3 oktober 1956 kwam Leo als dienstplichtige "in werkelijke dienst tot eerste oefening" en inderdaad bij de Koninklijke Luchtmacht.
Hij begon met een basisopleiding van drie maanden bij het Luchtmacht Instructieregiment in de Kraijenhoff-kazerne in Nijmegen. Deze basisopleiding bestond uit de stormbaan, oefenen op de heide en wachtlopen. De soldaten kregen 50 of 75 cent daggeld. Terwijl een koek 15 cent kostte.
Gedurende deze periode vond de Hongaarse opstand plaats, een spannende gebeurtenis.

Na de basisopleiding werd Leo op 3 januari 1957 hulpkok in de kantine van het Luchtmacht Bewakingskorps (LBK) op Kamp Huis ter Heide bij Vliegbasis Soesterberg.
In tegenstelling tot zijn collega's had hij een voorkeur voor de ochtenddienst; vroeg opstaan maar na de lunch vrij. Elke twee weken mocht hij een weekeind met verlof.
In het nabijgelegen café Hof van Holland ontmoette Leo zijn latere vriendin en vrouw. Zij werkte als verpleegster in het verzorgingshuis van de Hoogovens in Soesterberg.

Na een half jaar werd hem gevraagd of hij wat anders wilde doen. Chauffeur mocht hij niet worden maar hij ging wel dichter bij huis werken. Per 11 juli 1957 werd hij geplaatst bij het Garnizoensdetachement Haarlem om te werken op Fort bij Hoofddorp. Het fort was recent in gebruik genomen als magazijn van de Luchtmacht voor oorlogsgebruik van Vliegveld Schiphol.
De ploeg bestond toen uit sergeant De Jong, Leo als dienstplichtige en de burgers Van der Helm en Tates. Sergeant-majoor Jan Lankreijer had een hogere functie en kwam eenmaal in de maand inspecteren.

Leo had tot taak om het opgeslagen materiaal te onderhouden en te conserveren. In open loodsen op het glacis waren onder andere rijplaten, rollen prikkeldraad, hout en versperringen opgeslagen.
In het bomvrije gebouw van het fort waren wapens, uniformen, gasmaskers, pikhouwelen en scheppen opgeslagen. Regelmatig werden de wapens ingevet en kregen de gereedschappen een anti-roest behandeling.

Bij het onderhoud aan de revolvers opende Leo eenmaal een kist waaruit een revolver ontbrak. Hierop stelde de Koninklijke Marechaussee een onderzoek in. En alhoewel Leo de hoofdverdachte was mocht hij blijven werken tijdens het onderzoek. Na twee maanden werd een schilder gearresteerd die een jaar eerder aan het fort had gewerkt. Hij had de revolver thuis verstopt waar het werd teruggevonden.

Leo ging elke dag met zogenoemd 'avondverlof', op de fiets naar zijn ouders in Bennebroek voor het diner en daarna naar de Ripperda Kazerne waar hij rond tien uur aankwam en ging slapen. En 's ochtend weer op de fiets, met een lunchpakket, naar het fort waar hij om negen uur aankwam.
Een weekeindverlof begon op vrijdagavond en ook dan ging Leo op de fiets naar huis. Zondagavond moest Leo weer terug in de Ripperda Kazerne zijn.

Eind juni 1958 werd Leo administratief ingedeeld bij de Staf Commando Luchtverdediging en eindigde zijn dienstplicht. Bij een magazijn bij Zeist moest hij al zijn spullen inleveren, hij kreeg geen uitrusting mee toen hij op 28 juni met groot verlof ging.

Met Barbara Gerdina Zijlstra (*29-12-1937 Hellendoorn, †9-10-2003 Bennebroek) trouwde hij op 8 december 1961. Ze kregen een dochter en twee zoons.
Leo werkte voor meerdere aannemers, onder ander een jaar in Duitsland. Van 1958 tot 1963 heeft hij tijdens de vrije uren met twee collega's een woonblok van drie eigen woningen gebouwd.
Vanaf 1980 werkte hij als zelfstandig ondernemer samen met een compagnon. Hij is tot zijn pensioen op 64-jarige leeftijd met veel plezier in de bouw werkzaam geweest.

Op 1 augustus 1960 werd Leo opgeroepen voor de Mobiele Colonnes (Landmacht ondersteuning aan Bescherming Bevolking) met van 11 februari tot 9 maart 1963 een oefening bij het Depot Mobiele Colonnes in Crailoo.
Omdat hij daar niets voor voelde heeft hij via de burgemeester vrijstelling geregeld door bij de vrijwillige brandweer te gaan dienen. Hij is vrijwilliger gebleven tot de leeftijdsgrens van 55 jaar (1991). In 1971 was hij formeel van militaire dienst ontslagen.

Tijdens de Stellingmaand-opening in september 2010 bezocht hij het Fort bij Hoofddorp na 52 jaar weer. Vanwege de bouwkundige aanpassingen herkende hij niet veel meer.

Bron:

Leo van Kampen, Uittreksel Ministerie van Defensie

Foto:

Ministerie van Defensie

Dank aan:

Marco van Kampen (zoon)